هنر عکاسی

ماهیت کار عکاسان تصویرهایی را تولید و حفظ می کنند که منظره ای را به تصویر می کشند، داستانی را بازگو می کنند یا حادثه ای را ثبت می کنند. برای خلق عکسهایی با کیفیت تجاری، عکاسان باید تخصص فنی و خلاقیت را با هم داشته باشند. ایجاد یک تصویر موفق نیاز به انتخاب و ارائه سوژه ای با توانایی تاثیر گذاری خاص و انتخاب تجهیزات مناسب دارد. به عنوان مثال، عکاسان ممکن است با نورپردازی ظاهر یک سوژه را تقویت کنند و یا با تار کردن پس زمینه توجه بیننده را به جنبه خاصی از تصویر معطوف کنند. امروزه،‌ بسیاری از دوربین های عکاسی شرایطی مانند سرعت دیافراگم و بازی دریچه نور را خود بخود تنظیم می کنند. آنها همچنین به عکاس اجازه می دهند تا این تنظیم ها را به صورت دستی انجام دهد تا بتواند به خلاقیت و کنترل فنی بالاتری برروی فرایند تصویر برداری دست یابد. علاوه بردوربین های خودکار و دستی، عکاسان از مجموعه ای از فیلم ها، عدسی ها و تجهیزات ـ از فیلترها، سه پایه ها و فلاش ها گرفته تا وسائل نورپردازی خاص استفاده می کنند. عکاسان یا از دوربین های معمولی رایج و یا از دوربین های جدید دیجیتال که تصاویر را به صورت الکترونیکی ثبت می کنند استفاده می کنند. یک دوربین عکاسی معمولی تصاویر را بر روی یک فیلم هالید نقره ثبت می کند که باید چاپ شود. بعضی عکاسان فیلم خود را برای پردازش به لابراتوار می فرستند. فیلم های رنگی برای پردازش و چاپ نیاز به تجهیزات گرانقیمت و شرایط ایده آل دارند. دیگر عکاسان، بخصوص آنهایی که از فیلم های سیاه و سفید استفاده می کنند یا نیاز به جلوه های ویژه دارند،‌ ترجیح می دهند که عکس هایشان را خودشان پردازش و چاپ کنند. این عکاسان باید برای کار کردن با یک تاریکخانه مجهز یا نرم افزار مناسب برای پردازش و چاپ دیجیتالی مهارت فنی لازم را داشته باشند. امروزه، پیشرفتهای اخیر در فن آوری الکترونیکی، ایجاد و اسکن کردن فیلم های استاندارد ۳۵میلی متری و دیگر انواع فیلم و استفاده از اسکنرهای مسطح رومیزی و لابراتوارهای فتو فینیش برای ایجاد تصویرهای دیجیتالی قابل خواندن توسط رایانه را برای عکاسان میسر ساخته است. پس از تبدیل فیلم به تصویر دیجیتالی، عکاسان می توانند تصاویر را ویرایش کرده و به جاهای دیگر بفرستند که این کار تهیه و انتقال تصویر را از مکانهای دورراحت تر و سریعتر می کند. عکاسان همچنین با استفاده از رایانه ها و نرم افزارهای تخصصی می توانند برای ایجاد جلوه های مورد نظر، تصاویر دیجیتالی و یا اسکن شده را دستکاری یا تقویت کنند. این تصاویر، مانند موسیقی، بر روی سی دی قابل ذخیره کردن می باشند. فن آوری دیجیتال همچنین تولید تصاویر بزرگتر، رنگی تر و دقیق تر را برای استفاده در آگهی های تبلیغاتی،‌ هنر عکاسی و تحقیقات علمی ممکن ساخته است. بعضی از آنها از این فناوری در ساخت تابلوهای تبلیغاتی به روش الکترونیک استفاده می کنند. از آنجائیکه امروزه بیشتر کارهای عکاسی نیاز به فناوری رایانه ای دارد، عکاسان باید از نرم افزار ویرایش رایانه ای دانش کافی و کاربردی داشته باشند. بعضی عکاسان در مقوله هایی مانند چهره و یا عکاسی تجاری و صنعتی، علمی،‌ خبری یا هنرهای زیبا متخصص می شوند. عکاسان چهره از افراد به صورت فردی یا گروهی عکس می گیرند و اغلب در استودیوهای شخصی خودشان کار می کنند. بعضی در تصویر برداری مجالس ازدواج یا مراسم دانشگاهی تخصص دارند و در محل مراسم کار می کنند. عکاسان تجاری و صنعتی از سوژه های گوناگونی مانند ساختمان ها، مدل ها، کالاهای فروشی،‌ هواپیماها و مناظر عکس می گیرند. این عکس ها در رسانه های مختلفی مانند کتاب ها،‌ گزارشات،‌ تبلیغات و کاتالوگ ها مورد استفاده قرار می گیرند. عکاسان صنعتی اغلب از تجهیزات،‌ ماشین آلات، تولیدات، کارگران و صاحب منصبان شرکت ها عکس می گیرند. این عکس ها سپس در تجزیه و تحلیل پروژه های مهندسی ،‌ تبلیغات یا ثبت گسترش و کاراندازی تجهیزات مانند نصب تاسیسات اسکله به کار می روند. این نوع عکاسی معمولا در محل انجام می شود. عکسان علمی با استفاده از دانش تولید کنندگان علم،‌ داده ها و پدیده های علمی و پزشکی را به تصویر کشیده و ثبت می کنند. آنها معمولا در زمینه های علمی مانند مهندسی، پزشکی،‌ زیست شناسی و شیمی ار دانش اضافه بر عکاسی برخوردارند. گروه جدیدی از عکاسان که به آنها فتوژورنالیست (عکاسان خبری ) گویند از مردم،‌ مکانها،‌ رویدادهای ورزشی، سیاسی و اجتماعی که ارزش خبری داشته باشند برای روزنامه ها، ژورنالها، مجلات و تلوزیون عکس می گیرند. بعضی از آنها حقوق بگیر هستند و بعضی دیگر که به آنها عکاسان آزاد گویند به صورت شخصی کار می کنند. عکاسان هنرهای زیبا، عکسهای خود را به عنوان کارهای هنری می فروشند. آنها باید علاوه بر کارآیی فنی، دارای استعداد وخلاقیت هنری نیز باشند. عکاسان آزاد با شرکتهای خاصی که ذخایر عکس را نگهداری می کنند قرارداد می بندند و امتیاز عکس های خود را به آنها داده و یا در مورد خاصی سفارش عکس می گیرند. این شرکتها نیز به نوبه خود امتیاز استفاده از این عکس ها را به دیگر شرکت ها و مجلات می فروشند. محیط کار محیط کار برای عکاسان بسیار متفاوت می باشد. مثلا افراد استخدامی ساعتهای معینی را کارمی کنند درحالیکه عکاسان خبری ساعتهای طولانی ونامنظم کار می کنند و باید همیشه گوش به زنگ باشند. بسیاری از عکاسان به صورت نیمه وقت کار می کنند. عکاسان چهره معمولا در استودیوهای خودشان کار می کنند، اما ممکن است برای گرفتن عکس از مشتری در محل خاص خودش مانند مدرسه،‌ دفتر شرکت یا منزل شخصی مجبور به طی مسافتی طولانی باشند. عکاسان خبری و تجاری به دفعات مجبور به جابجا شدن در منطقه، ماموریت شبانه و یا مسافرت به مکانهای دور برای مدت طولانی می باشند. بعضی از عکاسان، به ویژه عکاسان خبری که حوادث، بلایای طبیعی،‌ آشوب های شهری و درگیری های نظامی را پوشش می دهند،‌ در شرایط سخت و حتی خطرناک کارمی کنند. بسیاری از عکاسان باید ساعتهای طولانی در هرنوع آب و هوایی منتظر بمانند تا یک حادثه ( مثلا ماه گرفتگی ) اتفاق بیافتد و یا در حالیکه تجهیزات سنگینی را حمل می کنند بایستند و یا مسافتهای طولانی را طی کنند. عکاسان خبری معمولا برای تحویل دادن به موقع سفارش تحت فشار قرار دارند. کسانی که به صورت شخصی کار می کنند آزادی عمل بیشتری دارند اما درعین حال درآمد ثابتی نداشته و دائما برای یافتن مشتری جدید تحت استرس می باشند. بعضی از آنها برای بازاریابی از کمک یک همکار استفاده می کنند. فرصت های شغلی اکثر عکاسان به صورت شخصی کار می کنند. دیگران به صورت استخدامی یا قراردادی برای رسانه ها ، شرکتهای تبلیغاتی و صنایع مشغول به کارند. اکثر فرصت های شغلی برای عکاسان در شهرهای عمده وبزرگ می باشد. آموزش و ادامه تحصیل اکثر کسانی که عکاسان را به خدمت می گیرند به دنبال کسانی هستند که از تخیل بصری بالایی برخوردار بوده و علاوه بر درک بالا از فن عکسبرداری، خلاقیت خوبی نیز داشته باشند. کار در زمینه های خبری، صنعتی و علمی عموما نیاز به تحصیلات دانشگاهی دارد. کسانی که کار چهره و یا به صورت آزاد کار می کنند باید کارآیی حرفه ای بالایی داشته باشند و فرقی نمی کند که این توانائی را از طریق تحصیلات رسمی، کار تجربی و یا حرفه ای به دست آورده باشند. دروس پایه عکاسی شامل تجهیزات، فرایندها و تکنیک ها می باشند. دیگر دروس شامل طراحی و ترکیب بندی است. علاقه مندان به عکاسی می توانند مشترک مجلات عکاسی شده،‌ به کلوپ های عکاسی بپیوندند و یا در تابستان ها و یا به صورت نیمه وقت برای روزنامه ها و عکاسی ها کار کنند. عکاسان آزاد برای اینکه بتوانند در صحنه رقابت باقی بمانند باید سبک عکاسی خاص خودشان را داشته باشند و با دادن عکسهای مجانی به مجلات و شرکت های تبلیغاتی خود را به صحنه حرفه ای وارد کنند. آنها باید مجموعه خوبی از نمونه کار داشته باشند. عکاسان باید بینش ، توانایی هنری و هماهنگی مناسب دست و چشم داشته باشند. آنها باید با حوصله و دقیق بوده و توجه کافی به جزئیات داشته باشند. ازآنجائیکه عکاسان دائما با مشتری ها،‌ طراحان گرافیکی و یا متخصصان تبلیغات و انتشارات سروکار دارند، باید توانایی کار با دیگران را داشته باشند. آنها باید از نرم افزارها و وسائل رایانه ای نیز برای تهیه و ویرایش تصاویر به اندازه کافی سررشته داشته باشند. عکاسان تجاری و هنری باید خلاق و مبتکر باشند. عکاسان خبری علاوه برتوانائی بالا درتصویر برداری ،‌ باید از داستان سوژه نیز اطلاعات کافی داشته و عکسهای مطابق با داستان بگیرند. آنها باید درمورد گرفتن عکسهای مناست تصمیم گیرنده بوده وبرای گرفتن آنها سرعت عمل کافی داشته باشند. عکاسان آزاد باید توانائی و شم تجاری داشته باشند و بتوانند مجوز عکسبرداری از مکانهای حفاظت شده و چاپ عکس افراد را بدست آورند. چشم انداز آینده از آنجائیکه این شغل برای بسیاری از مردم دارای جاذبه بوده و به صورت آماتوری و تجربی نیز قابل انجام است رقابت کاری در این رشته بسیار زیاد بوده و بیشتر هم خواهد شد. تعداد علاقه مندان به عکاسی تجاری و خبری بیش از فرصتهای شغلی موجود میباشد. کسانی که خلاقیت بیشتری داشته و توانائی تجاری و قدرت پیشرفت با فناوری روز را دارند دریافتن کار و سفارش موفقترند. توانائیهای جنبی مانند کار با رایانه نیز در موفقیت عکاسان درآینده بسیار مؤ ثر خواهد بود. با رشد جمعیت دنیا،‌ فرصت های کاری برای عکاسان چهره بیشتر خواهد شد و با افزایش تعداد مجلات و ژورنالهای الکترونیکی در اینترنت، سفارش عکسهای دیجیتالی افزایش خواهد یافت. از طرف دیگر این امکانات دیجیتالی به شرکتها اجازه می دهد تا عکسهای حرفه ای مورد نیاز خود را بدون نیاز به عکاسان تهیه کنند. میزان درآمد درآمد میانگین برای عکاسان درسال ۲۰۰۰در ایالات متحده ۲۲۳۰۰دلار در سال بوده است. به علت گرانی تجهیزات و مواد مورد نیاز عکاسی، کسانی که به صورت آزاد کارمی کنند ، درآمد خالص کمتری نسبت به افراد حقوق بگیر دارند(البته این امر احتمالا درمورد استودیوهای عکاسی چهره در ایران صادق نمیباشد). بر خلاف عکاسان تجاری و خبری،‌ عکاسان هنری شانس کمتری برای درآمد زایی مستقل و دائمی دارند