اصول عکاسی صنعتی

عکاسی از صنایع، متاسفانه جزو دروس درسی و کارگاهی دانشکده‌های عکاسی نیست و این رشته‌ی عکاسی را باید خودتان یاد بگیرید. این کاملاً طبیعی و قابل درک است که صاحبان صنایع و طراحان صنعتی-تبلیغاتی توقع دارند که شما نه تنها با نور پردازی در استودیو محصولات و تولیدات ، بلکه کارخانه و خط تولید آن را نیز بتوانید عکاسی کنید. طول و عرض سالن‌های کارخانه‌ها در بسیاری مواقع اندازه چند سالن ورزشی، استخر سرپوشیده- بسکتبال- والیبال و امثالهم وسعت دارد. مهمترین مسئله و مشکل شما نورها- نورپردازیها و محاسبه‌ی نور سالن‌ها است.
خوشبختانه چون صدها کارگر حرفه‌ای در سالن‌ها کار میکنند. نور سالن‌ها برای عکسبرداری کافیست مشکل بزرگ، تفاوت و تنوع رنگ چراغ‌هاست. اگر در یک کارخانه، لامپ‌های نئون، لامپ‌های گازی و بالای دستگاه‌ها لامپ‌های معمولی قرار داشته باشند در ضمن از پنجره‌ها هم نور روز وارد سالن بشود، در نتیجه چهار منبع متفاوت نور داریم با توجه به اینکه از چه فیلمی برای عکاسی استفاده کنیم. سالن کارخانه به فراخور اینکه در هر قسمت کدام چراغ و نور غالب است به رنگهای سبز کدر و کثیف، آبی روشن و زرد و قرمز و یا زردچوبه‌ای تغییر رنگ خواهد داد و نه تنها کارخانه‌ مانند چلوکبابی‌ها رنگ و وارنگ خواهد شد بلکه بخاطر تفاوت شدت نورها هر قسمتی برای خود تاریک‌تر یا روشن‌تر خواهد شد و کنتراست سالن و وسائل داخل آن حتی سیمان کف سالن به چند رنگ در خواهد آمد. با کمک فیلتر و چند بار نور دادن روی یک فیلم و خاموش و روشن کردن لامپ‌ها در زمان عکسبرداری و بفراخور فیلتری که جلوی دوربین قرار میدهیم و در ضمن نوع فیلم (نور روز یا نور‌مصنوعی) میتوانیم رنگ سالن را یک دست کرده و در ضمن شدت کنتراست را نیز متعادل کنیم.

در عکاسی از سالن صنایع فلزی و نساجی و کارخانه‌های وسیع و بزرگ به دوربین‌های قطع بزرگ احتیاج پیدا میکنیم که دلایل منطقی و علمی دارد. در ضمن مجبوریم آنرا روی سه پایه‌ی سنگین و حرفه‌ای نصب کنیم.
صاحبان صنایع برای نمایش کارخانه‌ی خود مخصوصاً اگر مدرن و پیشرفته هم باشد جای وسیع و دیوار بزرگی را در غرفه‌ی نمایشگاه‌های داخلی و خارجی صنایع در نظر میگیرند که عکسی به طول ۵ متر یا بیشتر نصب‌کنند که این چاپ متری از فیلم‌های کوچک و دیجیتال ممکن نیست و کیفیت حرفه‌ای نخواهد داشت.
دیگر اینکه برای نمایش تمام سالن به لنزهائی احتیاج داریم که حداقل ۹۰ و حداکثر۱۸۰ درجه بتواند بیاندازد که این کار فقط با لنزهای سوپرواید یا چشم ماهی عملی است. متاسفانه انتخاب اجباری این لنزها با خود اشکال و عیب بزرگی بوجود میاورد و آن تغییر پرسپکتیو سالن است و همه‌ی سالن و دستگاه‌ها کج و غیر واقعی خواهند شد و مجبوریم دوربینی بکار ببریم که پرسپکتیو با آن قابل کنترل و اصلاح باشد که فقط با دوربین‌های بزرگ یا فانوسی ممکن است و فیلم‌های آن نیز در ابعاد: ۲۰x25cm, 13x18cm, 10x12cm تولید میشود. در ضمن حتماً باید همراه سه پایه محکم و مجهز از یک ارتفاع معقول که فضای کامل سالن و تمامی دستگاه‌های موجود، از آن زاویه قابل رؤیت باشد. مثلاً از بالای لیفت تراگ عکاسی شود.
در بعضی از کارخانه‌ها نور موجود به اندازه کافی در سالن‌ها نصب نشده. ما باید با خودمان نورهای وسیع و نرم و هم‌چنین نورهای قوی و متمرکز داشته باشیم تا بتوانیم فضا و نقاطی را که تاریک شده و نمی‌پسندیم روشن کنیم و یا مدت طولانی مثلاً چند دقیقه شاتر دوربین را باز گذاشته با یک سیم بلند، چراغ بدست در فضا و زاویه‌ای که انتخاب کرده‌ایم حرکت کرده و نقاط تاریک را بمدت مورد احتیاج از فاصله‌ی حساب شده نورمالی کنیم که این تکنیک را باید بیاموزیم و تمرین کنیم تا بتوانیم یک عکس مورد قبول و بدون نقص فنی و تکنیکی از سالن کارخانه تهیه کنیم که هم برای نمایشگاه و هم کاتالوگ و هم همراه تبلیغ کالای تولیدی آن سالن در تبلیغات و آگهی‌های مربوط به آن کارخانه صنعتی استفاده خواهد شد.