نکاتی برای تنظیمات ISO

تنظیمات ISO یا میزان حساسیت حس‌گر دوربین به نور، یکی از عوامل مهم در عکاسی دیجیتال محسوب می‌شود که تنظیمات درست آن می‌تواند بهترین و باکیفیت‌ترین عکس‌های ممکن را برای کاربر ایجاد کند.

شاید برایتان جالب باشد که بدانید با تنظیمات بهتر ایزو، قادر به گرفتن تصاویر فوق‌العاده در نور زیاد و همین‌طور تصاویر متفاوت در نور کم خواهید بود. ۶ نکته‌ی مهم درباره‌ی ایزو عبارت‌اند از:

 

۱. چرا ISO به عکاسی دیجیتال آمده است؟

عبارت ISO مخفف کلمه‌ی International Standards Organization یا سازمان بین‌المللی استانداردهاست که وظیفه‌ی آن تعیین استانداردهای جهانی در موارد مختلف از کیفیت هوایی که تنفس می‌کنیم گرفته تا میزان چربی موجود در بستنی است.

این عبارت زمانی وارد دنیای عکاسی شد که روی فیلم‌های عکاسی، عددی حساسیت آن فیلم به نور را نشان می‌داد، نوشته شد. مثلا اگر یک فیلم عکاسی دارای ایزوی ۱۶۰۰ یا ۳۲۰۰ بود، از یک فیلم با ایزوی ۱۰۰ یا ۵۰، نیاز کم‌تری به دریافت نور برای ثبت تصاویر داشت (نرخ ISO از ۲۵ تا ۶۴۰۰ و حتی بیشتر از آن متغیر است). این اصطلاح به تدریج جایش را بیشتر در عکاسی باز کرد تا اینکه به مرور زمان به دوربین‌های دیجیتال و دوربین‌های موبایلی هم راه پیدا کرد و اکنون، معیاری برای سنجش حساسیت به نور در آن‌هاست.

ISO در کنار سرعت شاتر و گشادگی دیافراگم، سه المان اصلی تعیین‌کننده‌ی میزان نوردهی به فیلم عکاسی یا سنسور دوربین دیجیتال هستند؛ یعنی همان‌طور که با تغییر سرعت شاتر یا گشادگی دهانه‌ی دیافراگم، کیفیت تصویر هم تغییر می‌کند، ایزو نیز با تغییرش، کیفیت عکس را دچار تغییر و تحول می‌کند.

ایزو

۲. تنظیمات پایه‌ی ISO

یکی از مزایای عکاسی دیجیتال این است که عکاس برای هر عکسش می‌تواند ایزوی دلخواه و مناسب خود را انتخاب کند، در حالی که در  عکاسی آنالوگ، عکاس باید تنظیمات ایزوی ۲۴ یا ۳۶ عکس بعدی را از پیش تعیین کند و از این نظر، تصاویر دلخواه ثبت نمی‌شد. هر چند دوربین‌های دیجیتال تنظیمات مختلفی برای ایزو دارند، اما تنظیم اصلی آن‌ها روی ایزوی ۱۰۰ یا ۲۰۰ است که اغلب بهترین تنظیمات محسوب می‌شوند. عکاس بسته به شرایط می‌تواند ایزو را افزایش یا کاهش دهد، اما باید توجه داشت افزایش ایزو، کمی نویز در پی دارد و لکه‌هایی در تصویر ایجاد می‌شود.

تنظیمات ایزو

۳. تنظیمات اصلی ISO

تولیدکنندگان دوربین معمولا دوربین‌های خود را با گستره‌ی ایزو ۱۰۰ یا ۲۰۰ تا ۶۴۰۰ روانه بازار می‌کنند. این بازه، بهترین تنظیمات را به عکاس ارائه می‌کند و اگر ایزو بالاتر از آن باشد، در تصاویر شاهد مشکلاتی خواهیم بود و به همین دلیل، شرکت‌ها نیازی به گنجاندن اعداد بالاتر در تنظیمات دوربین نمی‌بینند. با این حال در یک سری از دوربین‌ها نیز تنظیماتی قرار گرفته تا عکاسانی که می‌خواهند تصاویر غیر معمول بگیرند، بتوانند ایزو را فراتر از این گستره تنظیم کنند.

تنظیمات ایزو

۴. تنظیمات ایزوی پایین‌تر از حد؛ آری یا خیر؟!

تصاویری که با استفاده از تنظیمات ایزوی پایین، یعنی ۶۴ یا ۵۰ به ثبت می‌رسند، بر خلاف ایزوهای بالا، نویز بیش از حد پدید نمی‌آورند، اما در عوض، این تصاویر کیفیت بسیار پایینی دارند؛ در این تصاویر شاهد جزئیات ثبت شده‌ی کم‌تر و کاهش کیفیت سایه‌ها و روشنایی‌ها به دلیل محدود شدن داینامیک‌رنج در آن‌ها هستیم. در نهایت همان‌گونه‌ که ایزوی بالاتر از گستره‌ی استاندارد برای عکاسی زیاد مناسب نیست، ایزوی پایین‌تر از گستره‌ی استاندارد نیز توصیه نمی‌شود، مگر اینکه نیازی به کیفیت و جزئیات زیاد نداشته باشید.

تنظیمات ایزو

۵. ایزوی بالا و انواع نویز ایجاد شده توسط آن

همان‌طور که گفتیم، هر چه میزان حساسیت به نور بیشتر شود، میزان نویز ایجاد شده در تصویر نیز افزایش می‌یابد (به خصوص در محیط‌های کم‌نور و تاریک). حال در این شرایط دو نوع نویز ایجاد می‌شود؛ مورد اول نویز رنگی یا Chroma است و دومی نیز نویز درخشنده یا Luminance نام دارد که هر دو به دلیل روشنایی مختلف در پیکسل‌ها، نویز ایجاد می‌کنند.

نویز رنگی، تصاویر را غیرطبیعی جلوه می‌دهد و از این نظر آزاردهندتر از نویز درخشنده است.  پراکندگی نویز در مساحت، در کیفیت تأثیر بسیاری دارد. نویزهایی که بسامد کم‌تری دارند، بافت تصویر را خشن‌تر می‌کنند و در نویزهایی که حتی بسامد بالاتری دارند، از تصاویر با نویز کم‌تر طبیعی‌تر به نظر می‌رسند.

۶. کاهش نویز

دوربین‌ها، سیستمی برای کاهش نویز دارند که با تحلیل تصاویر و الگوریتم‌های پیچیده، نویز موجود در تصویر را تشخیص داده و از تأثیر آن می‌کاهند. البته، این سیستم برای کاهش نویز رنگی، اشباع رنگ‎ها را کاهش می‌دهد و برای کاهش نویز درخشنده، کاهش جزئیات و نرم شدن بافت تصویر را در دستور کار قرار می‌دهد. گاهی نیز برای رفع این مشکل، دوربین اقدام به شارپ کردن تصویر می‌کند که این موضوع باعث می‌شود مشکلاتی در پردازش رنگ‌ها در برش ۱۰۰ درصد به وجود بیاید.

در مجموع اگر قصد دارید تصویری با ایزوی بالا ثبت کنید، سعی کنید آن را در فرمت RAW یا خام ذخیره کنید تا بعدا بتوانید در نرم‌افزارهای ویرایشگر تصاویر، نویز و اشکلات تصویر را کاهش دهید.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید ؟
در گفتگو ها شرکت کنید!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *