نتیجه گیری و پیشنهادات مقاله نویسی

نتیجه گیری و پیشنهادات مقاله نویسی شامل سه قسمت اصلی است:

• نتیجه گیری
• پیشنهادات کاربردی
• پیشنهادات پژوهشی

نتیجه گیری

در این قسمت به طور کلی از روند آغازین پژوهش تا حصول یافته ها بحث می شود. بنابراین در ابتدا مقدمه ای کوتاه از این که موضوع اصلی تحقیق چه بوده؟ هدف چه بوده و چه مسیری برای رسیدن به یافته های تحقیق طی شده است، می آید.

در برخی موارد ذکر مجدد بیان مسأله که در قسمت مقدمه آمده بود در این بخش نیز توصیه می گردد اما به صورت خلاصه تر.

قسمت مهم تر این قسمت ذکر یافته های تحقیق و مقایسه آن با یافته های تحقیقات مرتبط قبلی است که باید وجوه متمایز کننده پژوهش در این قسمت برجسته گردد. اینکه چرا و به چه دلیل نتایج تحقیق حاضر با نتایج سایر تحقیقات مرتبط پیشین همسو و یا غیر همسو بوده است، در این بخش اهمیت زیادی دارد.

پیشنهادات

پس از اینکه یافته های تحقیق مشخص شد و بر سر آنها بحث جامعی صورت پذیرفت، نوبت به ارائه ی پیشنهاداتی می باشد تا نتایج کاربردی یافته ها نیز مشخص گردد. این پشنهادات در دو بخش کاربردی و پژوهشی ارائه می گردد.

در نوشتن قسمت بحث و نتیجه گیری به تفسیر نتایج، بحث و نتیجه‌گیری و ارتباط میان یافته‌ها با تحقیقات و تئوری‌های پیشین پرداخته می‌شود. ساختار این بخش بر عکس مقدمه است، از جزئیات نتایج پژوهش شروع و به سمت کلیات حرکت می‌کنیم.

ساختار بخش بحث و نتیجه‌گیری

۱- می‌توان این بخش را با ذکر دوباره هدف پژوهش شروع کرد. به مثال زیر توجه کنید:

پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط بین گرم شدن هوای کرده زمین و تغییرات اقلیمی در دشت‌های شمال غربی ایران انجام گرفت.

۲- یافته‌ها به صورت خلاصه و به شکل جداگانه آورده می‌شود. به مثال زیر توجه کنید:

اولین یافته‌ای که از پژوهش حاضر به دست آمد، این بود که گرمایش زمین سبب کاهش آب‌های سطحی شده است.

۳- نتیجه به دست آمده را با نتایج پژوهش‌های پیشین مقایسه کنید و ذکر کنید که آیا این یافته با پژوهش‌های دیگر همسو بوده است یا خیر.

۴- یافته به دست آمده را تبیین کنید. چرا چنین نتیجه‌ای به دست آمده است. برای این کار می‌توانید از مدل‌ها یا نظریات مختلف استفاده کنید.

۵- تمام یافته‌های به دست آمده را در بخش نتیجه‌گیری خلاصه کنید.

۶- محدودیت‌های پژوهش را ذکر کنید و پیشنهاداتی برای پژوهش‌های آینده ارائه دهید.

اصول اساسی در نوشتن قسمت بحث و نتیجه گیری

۱- ابتدا با بیانی کلی راجع به ماهیت نتایج، بحث را شروع کنید. می‌توان قبل از آن نیز یک بار دیگر هدف اصلی پژوهش راذکر کرد

۲-  ساختار این بخش فنی‌تر از سایر بخش‌ها است. از بحث در خصوص نتایج و تعبیر و تفسیر آن‌ها شروع می‌شود، سپس یک نتیجه‌گیری از یافته‌های به عمل می‌آید.

۳- در قسمت نتیجه‌گیری سعی می‌شود نتایج مطالعه حاضر در بدنه دانش موجود قرار گیرد. تلویحات نظری، عملی، تجربی و روش‌شناختی یافته‌ها بیان می‌شود. در پایان محدودیت‌ها مطالعه حاضر و پیشنهادهایی برای مطالعات آتی مورد بحث قرار می‌گیرد.

۴- اگر ساختار نگارش مقدمه را به مثابه قیفی در نظر بگیریم که از کلیات یعنی زمینه بحث شروع می‌شود و به جای باریک قیف یعنی فرضیات ختم می‌شود؛ ساختار نگارش بحث مشابه یک قیف بر عکس است که از جای باریک یعنی بحث و تفسیر در خصوص تک تک نتایج شروع می‌شود و به بالای قیف یعنی نتیجه گیری و بسترسازی برای ارائه نظریه و بسط دانش ختم می‌شود.

۵- تبیین‌های ارائه شده را به نکاتی که در مقدمه به آن اشاره کردید ربط دهید.

۶- نتایج را با کلمات متفاوت دوباره در این قسمت تکرار نکنید.

۷- یافته‌های جدید را در مقایسه با یافته‌های دیگران تفسیر کنید.

۸- تبیین‌های احتمالی همسویی و ناهمسویی نتایج مطالعه خود را با مطالعات دیگران بیان کنید.

۹- به محدودیت‌های مطالعه خود اشاره کنید. به مواردی اشاره شود که در ارتباط با یافته‌های پژوهش است و تعمیم پذیری آن‌ها را با اشکال مواجه می‌سازد. گرفتاری‌های پژوهشگر در این قسمت جایگاهی ندارد.

۱۰- پیشنهادهای ارائه شده در راستای حل محدودیت‌ها و قابل اجرا باشد.

۱۱- ذکر کمک هایی که این یافته به گسترش دانش نظری نموده است.

۱۲– مشخص کنید که یافته‌های شما در چه بخش‌هایی کاربرد دارد.

۱۳- احاطه یافتن بر نظریه‌ها و ادبیات پژوهش قبل از اقدام به تدوین این قسمت.

۱۴- خودداری از ارائه قضاوت‌های شخصی و آوردن تفسیرهای ورای داده‌ها.

۱۵- خودداری از ارائه تعمیم‌های فاقد شواهد و تعمیم‌های با شواهد اندک.