مدیریت ریسک Risk Management

مدیریت ریسک فرآیند شناسایی ،ارزیابی و کنترل ریسکهای اتفاقی بالقوه ای است که  مشخصا پیشامدهای ممکن آن ، خسارت یا عدم تغییر در وضع موجود می باشد.

شناسایی ریسک فرآیندی است که توسط آن یک شرکت به طور دائم و سیستماتیک، ریسکهای اموال ، مسئولیت و نیروی انسانی را فورا و یا قبل از اینکه به وقوع بپیوندند، شناسایی می کند.مدیر ریسک ممکن است برای انجام بهتر مرحله شناسایی ریسک بر خدمات نمایندگان، دلالان بیمه یا مشاوران مدیریت تکیه کند.

گام های اصلی در فرآیند مدیریت ریسک

۱.  تعریف هدف مشخصی از مدیریت ریسک

۲.  شناسائی ریسک ها

۳.  ارزیابی خسارت

۴.  انتخاب روش های مقابله با مشکلات ریسک

۵.  انتقال خسارت به طرف دیگر مثل سازمان بیمه گر

۶.  کاهش احتمال وقوع خسارت و در صورت لزوم جلوگیری از توسعه آن

برای شناخت انواع ریسک هایی که هر مؤسسه در معرض آنها قراردارد ، می توان با روشهایی مشخص در میان منابع درون سازمان وبرون آن به جستجو پرداخت . از دیدگاه مدیریت ریسک منابع درون سازمان همه چیزهایی است که در هر مؤسسه موجود است و امکان بهره برداری از آنها وجود دارد .

پس از شناخت ریسک های هر مؤسسه ، باید میزان تأثیر وقوع هرخسارت را برتمامی مؤسسه بررسی کرد و این کار نیازمند آن است که مشخص شود ،اولآ هریک ازخسارت ها با چه احتمال روی دادنی روبروست وثانیآ در صورت وقوع چه مبالغی را تشکیل می دهد ، واین مبالغ چه تأثیری برساختار مالی مؤسسه خواهد گذاشت . به بیان دیگر اقدام های مرحله اول ( شناسایی ریسک ها ) مجموعه ای از داده ها ( اطلاعات خام ) را درمورد ریسک هایی که مؤسسه در معرض آنها قراردارد به دست می دهد و مرحله بعد یافته های به دست آمده ( داده های یاد شده ) ، برپایه شالوده نظام مدیریت ریسک در مؤسسه ، طبقه بندی و پردازش می شوند که به فرآوری اطلاعات سنجیده ، معتبرو اولویت بندی شده می انجامد .

گردش عملیات مدیریت ریسک :

۱.  تشخیص مشکلها (ریسکها)

۲.  تشخیص و تعریف نیازها

۳.  تجزیه و تحلیل ساختارمشکلها(ریسکها (

۴.  گردآوری و طبقه بندی اطلاعات

۵.  تدوین استراتژی رویارویی با ریسکها

۶.  نظارت و پیگیری

ابزارهای کنترل ریسک

۱. اجتناب :

یک راه برای کنترل یک ریسک واقعی خاص، اجتناب از دارایی ، شخص یا فعالیتی است که  دارای ریسک است، از طریق (۱). پرهیز از قبول آن حتی به صورت لحظه ای یا (۲). رهاکردنریسکی که قبلا تقبل شده است ، می باشد.

۲. پراکنده سازی :

پراکنده سازی ریسکهای منجر به خسارت شرکت، به جای متمرکز کردن آنها در یک نقطه(محل)، جایی که همه آنها ممکن است در معرض یک خسارت مشابه قرار گیرند، از روشهای کنترل ریسک می باشد.

۳. ترکیب :

ترکیب نیز قابلیت پیش بینی تجربه خسارات را از طریق افزایش تعداد واحدهای در معرض ریسک، افزایش می دهد.یکی از روشهایی که یک شرکت می تواند ریسکها را ترکیب کند، توسعه از طریق رشد داخلیمی باشد.

۴. انتقال:

ممکن است به شیوه های زیر انجام شود:

۱.  دارایی یا فعالیت دربردارنده ریسک ممکن است به شخص یا گروهی از اشخاص دیگر انتقال یابد.

۲.  ریسک به جای دارایی یا فعالیت، ممکن است انتقال یابد.

مزایای مدیریت ریسک در پروژه

با شناسایی و مدیریت ریسک، مدیران پروژه قادر به برنامه‏ ریزی مؤثر پیش از وقوع مشکلات می‏باشند. سازمانی که به شکلی اثربخش به مدیریت ریسک می‏پردازد از مزایای قابل توجهی در حوزه‏ های مختلف بهره می‏برد که از آن جمله می‏توان به موارد زیر اشاره کرد:

•  بهبود برنامه‌‏ریزی تجاری و استراتژیک

•  استفاده بهینه‏ تر از منابع

•  افزایش توانایی اتمام کار در موعد مقرر

•  کاهش هزینه‏‌ها

•  بهبود قابلیت اتکای سازمان که موجب کسب شهرت آن می‏شود

•  افزایش قابلیت تصاحب فرصت‏های جدید

•  کاهش شکست‏ها، کاهش تنش‏ها و حوادت ناخوشایند

•  اطمینان بخشیدن به ذی‏نفعان کلیدی در سرتاسر سازمان

•  ارتقاء بهبود مؤثر که منجر به خروجی‏ های با کیفیت‏ تر می‏شود

•  دستیابی به برنامه‏ های ممیزی متمرکزتر در داخل سازمان می باشد.