شاغلان بیکار !

همه ما برای یک بار هم ­که شده عکس­های واقعی یا کاریکاتورهای مرتبط با جدول حل­ کردن برخی­ کارمندان یا چرت زدن آن­ها را در محل­ کار دیده­ ایم. نه این­که این اخلاق ناپسند تنها ویژه برخی­ کارمندان باشد بلکه با تلفن همراه بازی­ کردن برخی مدیران در همایش­ها، صحبت­های غیرکاری با یکدیگر در جلسات مهم، حاضر نشدن در محیط­ کار به بهانه­ های مختلف و بسیاری از اقدامات این چنینی، از جمله مشکلاتی است­ که نه تنها کارمندان بلکه مدیران را هم به خود دچارکرده است.

نمی­دانم چرا؟ ولی تا زمانی­که شغلی پیدا نکرده ­ایم و مسئولیتی نداریم مدام از بیکاری گلایه می­کنیم و به محض اینکه شغل مناسبی در اداره یا سازمانی پیدا کردیم شروع به فرار از مسئولیت می­کنیم. البته باید بگویم این ویژگی شامل همه مدیران و کارمندان نمی­شود و افراد مسئول و دلسوزی هم هستند که با همه تلاش خود در عرصه شغلی سعی می­کنند مسئولیت خود را به بهترین شکل ممکن انجام دهند.

دلایل بسیاری برای بـروز این مشکل برشـمرده ­اند. ماننـد نداشتن توانـایی و تخصص شخص درکاری­ که انجـام می­دهد، کافی نبودن حقوق وی به نسبت مسئولیتی­ که دارد، نبود برنامه­ های تشویقی و تنبیهی برای ایجاد انگیزه در عرصه­ کار، تناسب نداشتن فعالیت شخص با روحیات و خلقیات وی و … !

برخی­ کارمندان در زمینه ­کاری­ که انجام می­دهند تخصص ندارند. این­ گروه معمولاً همان­هایی هستندکه با پارتی بازی سرکارآمده ­اند نه با ضوابط و قوانین سازمانی! به همین دلیل، نداشتن توانایی و مهارت از یک سو و دلگرمی به حمایت معرف خود از طرف دیگر باعث می­شود دل به­ کار ندهند و در اداره فقط وقت بگذرانند و آخر ماه حقوق خود را بگیرند.

برخی دیگر از شاغلان فکر می­کنند حقوقی­ که دریافت می­کنند با میزان­ کاری­ که انجام می­دهند تناسبی ندارد و به خیال خود با کم­ کاری می­خواهند این نبود تناسب را تعدیل­ کنند. هم چنین سیاست­های تشویقی و تنبیهی در محیط ­کار اهمیت زیادی دارد. زیرا وقتی اشخاص به این نتیجه برسند افرادی­ که­ کار مفیدی انجام نمی­دهند و وقت کشی می­کنند با شخصی­ که تمام وقت و انرژی خود را بر فعالیت تعریف شده ­اش می­ گذارد از نظر حقوق و مزایا یکسان هستند انگیزه خود را برای ­کار از دست می­دهند. از طرف دیگر توجه به روحیات افراد در انتخاب و گزینش آنها اهمیت زیادی دارد. از نظر روان شناسی افراد در زمینه­ کاری به هشت­ گروه تقسیم می­شوند؛ رئیس،کارکنان اجرایی، ارزیاب ناظـر، شکل دهندگان­ کـه افـرادی چالش برانگیز و پویا هستند و تحت فشار سخت­ کار می­کنند و شجاعت و انگیزه لازم را برای رویارویی و حل مشکلات دارند، افراد خلاق و مبتکر، جست و جوگران منابع، کارگران و افرادی سخت­کوش و منظم ­که کارشان را در موعد مقرر به پایان می­رسانند.

حال درمحیط­ کاری ممکن است ­کسی که قابلیت نیروی اجـرایی را دارد نقش ارزیاب و ناظر را برعهده ­گیرد یا شخصی­ که توانایی ریاست دارد در جمع ­کـارگران مشغول به­ کار شـود و برعکس ! این چنین است­ که مدیران و کارمندان از محیط ­کاری خـود ناراضی­ اند، اربـاب رجوع جواب سربالا می­گیرد و از این اداره به آن اداره سرگـردان می شود و در نهایت، سطح­ کیفی یک مجموعه زیر سئوال می­رود.