تحلیل رفتگی شغلی یا BURNOUT
✅تحلیلرفتگی شغلی حالت خستگی مفرط احساسی و جسمیه. معمولا اون رو با سه بُعد خستگی مفرط، بدبینی و عدم بهرهوری شناسایی میکنن. به طور مشخصتر، فرد دچار تحلیلرفتگی شغلی، علائم زیر رو داره:
🔘احساس میکنه که هر روز در کار، روز بدیه؛
🔘اغلب احساس خستگی مفرط داره؛
🔘اشتیاقی به کارش نداره یا حتی کارش براش افسردهکننده است؛
🔘احساس میکنه مسئولیتهاش بیش از تواناییاشه؛
🔘به راههای گریز مثل مصرف الکل یا سکس پناه میبره؛
🔘در مقابل دیگران صبرش کمتر میشه؛
🔘در مورد زندگی یا کار احساس ناامیدی میکنه؛
🔘علائم فیزیکی بروز میکنن؛ مثل درد در قفسه سینه، کم آوردن نفس، بیخوابی و تپش قلب.
⚪️مراحل ۱۲ گانهای که فرد طی میکنه تا به تحلیلرفتگی شغلی برسه معولا به شرح زیره؛ البته ترتیبشون الزاما به این شکل نیست:
🔮احساس اضطرار به اثبات خود، شروع با انگیزهی بیش از حد
🔮کار کردن بیش از حد توان و پذیرش مسئولیتهای اضافی برای اینکه ثابت بشه وجودشون جدا نیازه، در جایگاه شغلی که معمولا از اول مناسبشون نبوده
🔮فراموش کردن نیازهای دیگه در زندگی، شامل خواب کافی، تغذیه سالم، دیدار دوستان و ورزش
🔮بروز علائم اولیه. البته در این مرحله ریشهی مشکلات رو نمیپذیرن، فقط متوجه میشن که یه جای کار ایراد داره
🔮بازبینی ارزشها؛ انزوا، پرهیز از درگیری و انکار نیازهای فیزیکی اولیه، سیستم ارزشیشونو تغییر میده. چیزهای مهمی مثل تفریحات و دوستان بیاهمیت میشن. تنها ملاک ارزشگذاری خودشون رو شغلشون قرار میدن. بیاحساس میشن.
🔮انکار مشکلاتی که به وجود میان؛ عدم تحمل، دیدگاه منفی نسبت به همکاران، غیرقابل تحمل شدن تعاملات اجتماعی و بدبینی. مشکلاتشون رو ناشی از فشار کاری میدونن نه تغییراتی که کردن.
🔮چشمپوشیها؛ به حداقل رسوندن روابط اجتماعی، احساس ناامیدی و سرگردونی کردن، پناه بردن به راههای فرار مثل الکل و مواد مخدر
🔮تغییر محسوس رفتار؛ اطرافیان دیگه نمیتونن تغییرات این افراد رو نادیده بگیرن. فرد، ترسو، خجالتی یا بیاحساس میشه و احساس بیارزشی میکنه
🔮مسخ شخصیت؛ فرد، نه خودش و نه اطرافیانش رو باارزش نمیبینه، به نیازهاش توجه نداره، بازهی زمانی دیدش محدود به زمان حال میشه، به یه موجود مکانیکی تبدیل میشه
🔮تهی شدن درون؛ پوچی اوج میگیره، در فرار از این وضعیت به پرخوری، مصرف الکل و مواد مخدر پناه میبرن.
🔮افسردگی؛ در این مرحله سندروم تحلیلرفتگی شغلی معادل افسردگی میشه. افراد بیتفاوت، ناامید و بیش از حد خسته هستن. زندگی معناش رو از دست میده.
🔮سندروم تحلیلرفتگی شغلی؛ فروپاشی احساسی و جسمی؛ نیاز فوری به مراقبتهای پزشکی. تقریبا تمام قربانیان تحلیلرفتگی شغلی در این مرحله به خودکشی به عنوان راهی برای فرار از وضعیتشون فکر میکنن. .